Ja, gdy chodzę biegać w chłodne dni używam takich fajnych czerwonych spodni z dziany 100% bawełny, z takim jasnym paskiem kremowym z boku. Na udzie mam wyhaftowany malutki napis.
I w sumie takie spodnie są WIARYGODNE dla wojownika skandynawskiego z X wieku.
Już tłumaczę.
Birka i inne wielkie faktorie miały kontakt z Lewantem. A tam jak powszechnie wiadomo uprawiano bawełnę i robiono z niej ciuszki. No to co za problem sprowadzić kilka transportów bawełnianej przędzy, wymieniając choćby na foczy tłuszcz.. Na miejscu zaś stare szwedzkie babulki znały technikę ściegu igłowego czy szydełkowania, a więc umiały robić dzianiny. Co więcej jak wiemy ze źródeł i historycznych, i etnograficznych na czerwono można zafarbować choćby marzanną. Pasek z boku wszyje się z krajki niebarwionej. Krój spodni zaś jest z grubsza podobny do tych z Skjoldehamn. O hafcie na udzie rozpisywać się nie będę, bo przecież techniki haftowania są powszechnie znane.
To co mogę przyjechać na Wolin w moim dresie do biegania?